Herkomst

De Klein Lotharinger is een kleine 'uitvoering' van de Groot Lotharinger. Het ras is van Nederlandse origine en bestaat nog niet zo lang. De Klein Lotharinger werd werd in het land van herkomst in juni 1975 officieel als ras erkend, maar heeft binnen betrekkelijk korte tijd een grote groep liefhebbers voor zich gewonnen. Het ras werd gekoft door keurmeester J.M.K. Berman van Schelven uit Emmeloord,. Ze wilde graag een kleine versie van de Lotharinger en kruiste voor dit doel kleurdwergen met (Groot) Lotharingers. Later zijn ook grof getekende papillons ingekruist om de lichaamstekening te verbeteren.

Eigenschappen

De Klein Lotharinger heeft een vrij levendig en goedaardig temperament. Het ras wordt veel door konijnenfokkers en exposantengehouden, maar het zou zeker ook geschikt zijn als huisdier. In Nederland is de Klein Lotharinger een razend populair konijnenras, naar buiten het land van herkomst komt het niet zo veel voor. Dat komt omdat konijnenliefhebbers in diverse landen hun eigen 'Klein Lotharingers' hebben gefokt, al zijn deze wat groter en zwaarder dan de Nederlandse versie. Een bekend ras is bijvoorbeeld de Tsjechische Lotharingers, maar ook de Duitse variant (Kleinschecken) is ter plaatste in trek. Beide rassen zijn overigens bij tijd en wijle ingekruist in Nederlandse Klein-Lotharingerstammen om de tekening te verbeteren. Buiten Europa zijn konijnen met deze aftekeningen en van dit formaat vertegenwoordigd door de English (papilon).

Uiterlijke kenmerken

De Klein Lotharinger heeft een enigzins gestrekte lichaamsbouw. Een dergelelijke lichaamsbouw is op vrijwel alle tekeningrassen van toepassing, aangezien de gewenste tekening op een wat langer lichaam beter tot zijn recht komt. De poten zijn recht en stevig. Vooral bij rammen vallen de brede wangen op. De oren hebben een gemiddelde lengte van 10cm. Het gewicht bedraagt ten hoogste 3 kilo.

Vacht

Konijnen van dit ras hebben een beharing van normale lengte die zacht aanvoelt. De beharing is dicht ingeplant, ligt glad tegen het lichaam aan en heeft een rijke glans.

Tekening

Kenmerkend is de bijzondere tekening op een verder stralend witte pels. Er wordt een scheiding gemaakt tussen de kop- en lichaamstekening. De koptekeningn behelst de zogenaamde vlinder, oogringen, doorn, wangstippen en de gekleurde oren. De vlinder is een donkere vlek in de vorm van een vlinder op de snuit. Deze behoort scherp afgetekend te zijn en loopt tot aan beide mondhoeken. De oogringen zijn eveneens verplichte aftekeningen: deze behoren rond het oog overal even breed te zijn. De doorn is een vlek die zich precies op het midden van de neusrug bevindt. Verder zijn wangstippen en volledig gekleurde oren voorgeschreven. Op het lichaam heeft de Klein Lotharinger een aalstreep, die loopt van achter de oren tot aan de staart. Graag ziet men op tentoonstellingen dat deze streep mooi gelijkmatig is en scherp is afgetekend. Ten slotte hebben deze konijnen op elke zijde verschillende stippen die in het ideale geval rond zijn en niet in elkaar mogen overvloeien. Witte haartjes of vlekjes in de gekleurde delen worden op tentoonstellingen niet gewaardeerd